Waar wij op de Kolibri normaal met zijn tweeën varen hadden we deze avond een 3e man aan boord. Da’s weer even wennen.

De 1e start bij de kajuitboten gaf wat verwarring omdat het 1-minuut sein en het startsein zo’n 15 seconden te laat kwamen. Een individuele terugroep was het gevolg.

Onterecht overtuigd van een juiste timing onzerzijds voeren we door, echter niet zonder onze voorganger de H-boot nog even fijntjes te wijzen op hun te vroege start. Na wat twijfelende blikken zijn ze toch opnieuw gestart. Van geen kwaad bewust tuften we vrolijk door met een OCS achter onze naam. Niet de eerste dit jaar.

Het geluk was met ons. Bij de prijsuitreiking werd de wat ongelukkige startprocedure door het dienstdoende comité grootmoedig toegegeven en in alle redelijkheid opgelost. 

Na een wat warrige start werden de zeilers geconfronteerd met even warrige windrichtingen. 

Uiteindelijk bleek de bakboord kant van het kruisrak het prettigst uit te pakken. 

Dat hadden de meesten blijkbaar in de gaten wat bij de boei-rondingen nog een paar spannende momenten opleverde. Enfin, het liep allemaal weer goed af.

Wat er bij de zwaardboten gebeurde is me in het in alle eerlijkheid ontgaan. Het zag er met dit weer wel jaloersmakend uit. Wel viel op dat de FD, 5 minuten na ons gestart, minimaal zoveel minuten vóór ons de haven weer invoer.

Tegen onze eigen verwachting in eindigden we deze avond op de 3e plaats. Die verrassend genoeg vergezeld werd van de felbegeerde nachtkaars. En… de morele verplichting tot het schrijven van een kort verslagje. Een verplichting waar bij deze aan is voldaan. 

Als afsluiter onze welgemeende waardering voor de vrijwilligers die dit spelletje elke keer weer helpen mogelijk te maken

HULDE!

Hans Verdel, Michiel Pals, Pim van den Brink

Kolibri 6.5