Vrijdag hebben we de 3 geplande races gevaren en de grote jongens van de Braassemermeer (ex mijzelf) konden mooie top 10 resultaten bijschrijven, maar lieten zich ook af en toe verrassen door de shift die het eiland Pampus tot grote afstand laat doorwerken, waardoor we net niet een representant in de top 10 na dag 1 konden bijschrijven. Pim van Vugt liet er geen misverstanden over bestaan waar hij voor kwam. Hij spaart dit jaar Nederlandse titels en met 3 paaltjes was hij een klasse apart.

De soloklasse staat inmiddels bekend om de goed aangeklede kampioenschappen en ook dit jaar hielden we de traditie in stand met een zeer goed verzorgde happy hour waarbij de meerderheid in de zwarte event polo’s getooid waren. Eén en ander met uitzicht op de Groene Draek en kasteel Muiderslot.  Er zijn plekken met minder cachet!

De zaterdag begon met een lange (50 minuten) tocht naar de start die voorbij Pampus ligt. Daar aangekomen stabiliseerde de wind genoeg om na 3 valse starts een echt lichtweer wedstrijd aan te vangen, die helaas net na het ingaan van de laatste ronde (na ca 1 uur zeilen) eruit gehaald moest worden wegens veranderende omstandigheden. Na even wachten op nieuwe stabiele wind en het verplaatsen van de robotboeien (toch apart om voorbijgevaren te worden door een boei) mochten we weer weg en hebben we nog 2 prima wedstrijden kunnen varen, waarbij voor in het veld de uiteindelijk beste dame Saskia Arnold de eerste wedstrijd nipt aan Pim moest laten, maar de tweede overtuigend won. Uiteindelijk werd ze zesde overall. De wapenfeiten van de Braassem zeilers waren wat minder dan de eerste dag. Elaine voer in de uiteindelijk afgeschoten wedstrijd nog rond plek 5, maar had minder gelukkige keuzes in de andere wedstrijden. Wel pakt"zware jongen"Tilles nog een 8e en 12e plek in een zeer compact veld.

Zondag was zoals aangekondigd voor de koffieleuten, met tot 12 uur echt geen zuchtje wind. Len had gelukkig zijn camper strategisch optimaal geparkeerd en functioneerde voor ons als een uitstekende koffiebar tot we in de wedstrijdapp voor ons uit het niets de PRO het berichtje zagen typen dat we ‘het gingen proberen’. Toen iedereen bij het startgebied gearriveerd was, kwam plotseling om 1 uur een windje opzetten alsof het Garda was en hebben we nog 2 potten weten te zeilen. Deze leidden vooraan weer tot een battle  tussen Pim en Saskia. De Braassem wimpels moesten in de buik van het veld gezocht worden, waar (vooral deze dag) echt om iedere centimeter gestreden werd. Dit maakte dat wij allen van een intensief kampioenschap konden spreken, dat meer dan de moeite waard was. Qua prijzenoogst was het minder dan andere jaren. Alleen ik kon de prijs voor snelste houten boot weer mee naar huis nemen. Enigszins tot mijn eigen verbazing, maar mijn belangrijkste opponent trakteerde zich op een UFD, wat mij geholpen heeft.  

Volgend jaar gaan we weer veel uren maken op de dinsdagavond en proberen we nogmaals een gooi te doen naar de eeuwige roem!