Door de overvolle wedstrijdkalender was er deze keer weeral de ruimte om één weekend te trainen in voorbereiding op het NCK. Van fleetracen (me, myself & I) naar teamracen (we); van een eenmansboot (me, myself &I) naar een meermansboot (we); van mijn wedstrijdplan (me, myself & I) naar ons wedstrijdplan (we). De strekking moge duidelijk zijn, een uitdaging! Tijdens het trainingsweekend is er op zaterdag gewerkt aan het verdelen van de posities aan boord, waar er maar liefst vier van zijn: stuurman/-vrouw, grootschoot, tacticus en jib. Zondag stond in het teken van racen, racen en nog eens racen. Zoveel mogelijk ervaring opdoen in de korte voorbereidingstijd die we hebben, voorafgaand aan het échte werk.

Fast forward, weekend 12/13 oktober, het échte werk staat voor de deur: NCK 2024. Het IRTB gaat voortvarend van start en scoort in de eerste race direct de eerste ‘win’. Top! Een fijne start van het evenement. Maarrrrrr…. Je moet jezelf niet vergeten te belonen. De volgende races ontbreekt het niet aan goed opgezette acties, slimmigheden om de tegenstander (te) slim af te zijn en de soms nodige comeback. Alleen vergeten we onszelf te belonen. Acties af te maken. De winst over de finishlijn te slepen. Keer op keer strandt het schip met land in zicht.

Het team weet de rug aan het einde van de zondag te rechten en een zwaarbevochten win binnen te slepen. De jeugd mag en kan elkaar high-fiven en boksen na de finish. Goed voor de teamspirit!

Is er veel geleerd de afgelopen twee weken? Absoluut. Is iedere teamie weer een ervaring rijker? Zeker. Heeft iedereen aan boord zijn steentje bijgedragen aan de vier wins afgelopen weekend? Zonder twijfel. Doet een zesde plek in de eindstand een beetje pijn? Ook dat.

 Het NCK-plekje in de prijzenkast blijft dit jaar leeg, maar volgend jaar zijn we terug om eremetaal toe te voegen aan de onderhand toch wel uitgebreide Braassem NCK-prijzenkast. Volgend jaar zijn we terug om onszelf te belonen.

IRTB…. OUT!